Παγκρεατική Ανεπάρκεια (Εξωκρινής)

Παθογένεια
Κατ'αρχήν υπάρχει έλλειψη παγκρεατικών ενζύμων, οπότε δημιουργείται κακή πέψη των τροφών και παραμονή μεγάλης ποσότητας νερού στο έντερο. Επίσης το περιεχόμενο του εντέρου είναι όξινο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται διάφορα σαπροφυτικά βακτήρια. Το περιεχόμενο του εντέρου παραμένει στο έντερο περισσότερο χρόνο.
Αιτιολογία
1. νεανική παγκρεατική ανεπάρκεια, όταν η βλάβη του παγκρέατος είναι συγγενής.
2. επανειλημμένες κρίσεις οξείας παγκρεατίτιδας
3. χρόνια παγκρεατίτιδα, η οποία τελικά οδηγεί σε παγκρεατική ανεπάρκεια.
Κλινική εικόνα
Προοδευτική απώλεια βάρους, υπεργλυκαιμία, βουλιμία, ληθαργικότητα, άφθονα λευκά ή πορτοκαλί κόπρανα, είναι τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται η παγκρεατική ανεπάρκεια.
Διάγνωση
Η διάγνωση στηρίζεται στα συμπτώματα και σε ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις όπως :
1. μικροσκοπική εξέταση κοπράνων, 2. δοκιμασία της ακτινογραφικής πλάκας, 3. δοκιμασία θολερότητας, 4. ΒΤ-ΡΑΒΑ test, 5. δοκιμασία απορρόφησης D-ξυλόζης, 6. προσδιορισμός της ποσότητας λίπους των κοπράνων, 7. αμυλάση και λιπάση ορού αίματος, 8. γλυκόζη αίματος και ούρου, 9. SGPT, SAP.
Αντιμετώπιση
Χορήγηση παγκρεατικών ενζύμων, σε κάθε γεύμα, σε συνδυασμό με τη χορήγηση σιμετιδίνης.
Χορήγηση βιταμινών A, D, E, K, B12 και Φολικού οξέος Χορήγηση οξυτετρακυκλίνης, τυλοζίνης, μετρονιδαζόλης. Τριγλυκερίδια μέσης αλύσου.