Εγκυκλοπαίδεια Πουλιών - Υγρά Γεύματα

Αμέσως μετά την διαδικασία της ενυδάτωσης για της περιπτώσεις των αφυδατωμένων πουλιών περνάμε στο στάδιο των υγρών γευμάτων.

Τα υγρά γεύματα αποτελούνται από αραιωμένα διαλύματα σε νερό της τροφής που θα δώσουμε αργότερα στο πουλί σε στέρεη μορφή.

 Για σποροφάγα πουλιά μπορεί να είναι ρυζάλευρο με βιταμίνες.

 Για εντομοφάγα θαλασσοπούλια και αρπακτικά ιδανική υγρή τροφή είναι το a/d PRESCRIPTION DIET της Hill’s, διαθέσιμο από κτηνιατρικά φαρμακεία.

 Η παραπάνω τροφή είναι πολύ θρεπτική,βοηθά αποτελεσματικά στην ανάνηψη του πουλιού και είναι τόσο ευδιάλυτη ώστε να περνά μέσα από οποιασδήποτε διαμέτρου καθετήρα.

 Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε πώς στο Νοσηλευτήριο της Πάρου βοηθήσαμε με επιτυχία έναν Κοκκινολαίμη(Erithacus rubecula) να ξεπεράσει την διάσειση μετά από πρόσκρουση σε αυτοκίνητο και να απελευθερωθεί, ταΐζοντας τον για τρεις ημέρες με a/d, χρησιμοποιώντας εξαιρετικά λεπτό καθετήρα.

 Ποτέ δεν δίνουμε στα πουλιά υγρά όπως γάλα, αναψυκτικά, ή αλκοολούχα ποτά. Τα υγρά γεύματα αποτελούνται από θρεπτικά και εύπεπτα αραιωμένα διαλύματα τροφής σε νερό.

 Εάν το a/d δεν είναι διαθέσιμο τότε μπορούμε για αυτές τις κατηγορίες των πουλιών να χρησιμοποιήσουμε αραιωμένο «τροφικό μείγμα βλέπε παρακάτω» με νερό στο blender.

 Η ποσότητα της υγρής τροφής που χορηγούμε στα υπό περίθαλψη πουλιά είναι βεβαίως όπως και στην ενυδάτωση ανάλογη του μεγέθους τους έτσι για τον Κοκκινολαίμη που αναφέρουμε παραπάνω δίναμε 0,5ml a/d κάθε 3 έως 4 ώρες ενώ σε μια γερακίνα μπορούμε να δώσουμε 30 έως 40 ml 3 φορές την ημέρα και σε έναν κύκνο 180 ml τρεις φορές την ημέρα.

 Τα ψάρια για τα ψαροφάγα πουλιά ταΐζονται ολόκληρα. Πρώτα περνάμε το κεφάλι του ψαριού μέσα στο ράμφος και κατόπιν σπρώχνουμε το υπόλοιπο ψάρι. Εάν το πουλί απορρίπτει το ψάρι και δεν το καταπίνει τότε δοκιμάζουμε να του το κατεβάσουμε χαμηλά στο λαιμό ψηλαφώντας το ψάρι από το εξωτερικό τοίχωμα του λαιμού και κατεβάζοντας το κάτω.

 Εάν και πάλι το απορρίπτει, τότε επιστρέφουμε στα υγρά γεύματα. Τα υγρά γεύματα δίνονται στα πουλιά με καθετήρα και βοηθούν να ξεκινήσει ομαλότερα η διαδικασία της πέψης της τροφής. Εφαρμόζονται για μία έως τρεις ημέρες και κατόπιν ξεκινάμε το τάισμα με στέρεη τροφή.

 Όταν περάσουμε με επιτυχία και το στάδιο των υγρών γευμάτων τότε ξεκινάμε το τάισμα με στέρεη τροφή. Όσο τα πουλιά δεν τρώνε μόνα τους, η τροφή τους κόβεται σε μικρά κομμάτια και τα ταΐζουμε εμείς. Όταν δούμε πως τα πουλιά δείχνουν ευδιάθετα κατά την διάρκεια του ταΐσματος και προσπαθούν να αρπάξουν το φαγητό τότε είναι έτοιμα να φάνε από μόνα τους.

 Άλλες φορές πάλι χρησιμοποιούμε διάφορες τεχνικές για να τα πείσουμε να φάνε. Λίγα πούπουλα από κάποιο νεκρό πουλί στο κρέας των αρπακτικών, ή το πέταγμα των ψαριών μέσα στο μπολ των Ερωδιών(Ardeidae) ή των Γλάρων(Laridae) που δίνει την εντύπωση του ζωντανού ψαριού, μπορεί να τα ωθήσει στο να φάνε γρηγορότερα.

 Το σημαντικό και εδώ είναι η ελαχιστοποίηση των άγχους και της ανθρώπινης παρουσίας.

Εάν μετά το τάισμα, το πουλί κάνει εμετό, τότε δεν πρέπει να το ξαναταϊσουμε αμέσως, ακόμη και αν το βάρος του είναι ελάχιστο. Είναι σχεδόν σίγουρο πως ο εμετός θα επακολουθήσει και πάλι εάν του χορηγήσουμε άμεσα υπερτονική τροφή.

 Πρέπει να το αφήσουμε να ησυχάσει σε ένα ζεστό, ήσυχο, σκοτεινό χώρο και μετά από μία περίπου ώρα να του δώσουμε χλιαρό ορό με καθετήρα γύρω στο 0,5% του σωματικού βάρους. ( 5ml ανά κιλό σωματικού βάρους).

 Επανατοποθετούμε το πουλί στον ήσυχο χώρο και ελέγχουμε μετά από δύο ώρες εάν δέχτηκε τον ορό ή τον απέβαλλε. Εάν έχει δεχτεί τον ορό, χορηγούμε ακόμη μία φορά την προηγούμενη δόση, πάντα σε χλιαρή θερμοκρασία, περίπου 40 βαθμοί C.

 Όταν και μετά από δύο ακόμη ώρες το πουλί δεν έχει αποβάλλει τον ορό, του χορηγούμε ισόποσα υγρά γεύματα τα οποία επαναλαμβάνονται κατά διαστήματα δύο έως τεσσάρων ωρών         

Ακολουθεί πίνακας με τις κατάλληλες τροφές ανά κατηγορία πουλιών.