Νοσήματα του Ήπατος - Ηπατική Ανεπάρκεια

Είδη Ηπατοπάθειας.
1. Φλεγμονώδη μολυσματικής αιτιολογίας ηπατικά νοσήματα.
2. Φλεγμονώδη μη μολυσματικής αιτιολογίας ηπατικά νοσήματα.
3. Χρόνια ενεργός Ηπατίτιδα
4. Ηπατικά νοσήματα που προκαλούνται από τοξικές ουσίες και φάρμακα.
5. Χάλκωση στα Bedlington Terriers.
6. Κίρρωση του ήπατος
7. Μη φλεγμονώδεις ηπατοπάθειες
8. Χολαγγειοηπατίτιδα της γάτας
9. Νεοπλασία του ήπατος
10. Χολολιθίαση
Κλινική εικόνα
Η Ηπατική νόσος στο σκύλο και τη γάτα μπορεί να επηρεάσει όλα σχεδόν τα συστήματα του οργανισμού και να εκδηλωθεί με τις εξής καταστάσεις :
1. ασκίτης (συλλογή υγρού στην περιτοναϊκή κοιλότητα)
2. ηπατική εγκεφαλοπάθεια (λόγω της ανεπάρκειας του ήπατος να απομακρύνει τα τοξικά προϊόντα του μεταβολισμού οπότε δημιουργείται άνοια, κυκλικές κινήσεις, τύφλωση, επιθετικότητα, επιληπτικές κρίσεις, κώμα).
3. ενδοτοξίνωση
4. ενδοκρινικές ανωμαλίες (όλες οι ορμόνες μεταβολίζονται στο ήπαρ, επομένως στη νόσο παρατηρείται αλλαγή στη συγκέντρωση όλων των ορμονών στον οργανισμό του ζώου)
5. διατροφικές ανωμαλίες (το ήπαρ παίζει κυρίαρχο ρόλλο στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών, οπότε δημιουργείται στεατόρροια, διαταραχές συγκέντρωσης τριγλυκεριδίων και χολοστερόλης, απώλεια βάρους, οστεοπώρωση, οστεομαλάκυνση, νυκταλωπία, αιμορραγίες, υποβιταμινώσεις ).
6. αιματολογικές διαταραχές ( στο ήπαρ συντίθενται οι περισσότεροι παράγοντες πήξης του
ήπατος, οπότε δημιουργούνται αιμορραγίες)
7. νεφρικές ανωμαλίες (όταν υπάρχει βλάβη του ήπατος επηρεάζεται άμεσα η λειτουργία των νεφρών, με αποτέλεσμα να παρατηρείται πολυουρία, πολυδιψία κλπ).
Διάγνωση
Τα συμπτώματα είναι συνήθως καθοριστικά για τη διάγνωση του ζώου. Για την επιβεβαίωση απαιτούνται εργαστηριακές εξετάσεις αίματος, όπου διαπιστώνονται συνήθως μεγάλες αποκλίσεις στις τιμές των περισσοτέρων βιοχημικών παραμέτρων ((SGPT, SGOT, SAP, γGT κλπ). Εξειδικευμένες επίσης εργαστηριακές εξετάσεις, όπως η βιοψία μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο στη διάγνωση της νόσου.
Αντιμετώπιση
Η Θεραπεία των ηπατικών παθήσεων είναι συνήθως υποστηρικτική και συμπτωματική. Ετσι απαιτείται :
1. ανάπαυση και περιορισμός του ασθενούς ζώου.
2. διατροφικά μέτρα (ανάλατη μυζήθρα, άσπρο βρασμένο ρύζι, συμπληρώματα βιταμινών ή ακόμη καλύτερα τις βιομηχανοποιημένες τροφές που χορηγούνται κατόπιν κτηνιατρικής συνταγής για ηπατοπαθή ζώα).
3. αντιβιοτικά (για τις βακτηριακές ηπατοπάθειες) πενικιλλίνες, κεφαλοσπορίνες.
4. ηρεμιστικά (φαινοβαρβιτάλη, διαζεπάμη) ενώ πρέπει να αποφεύγονται αναισθητικά,
αναλγητικά και βαρβιτουρικά.
5. αναβολικά στεροειδή και κυρίως ανδρολόνη, προπιονική τεστοστερόνη.
6. πρεδνιζολόνη, αζαθειοπρίμη
7. ουσίες που ελαττώνουν την ηπατική ίνωση (πενικιλλαμίνη)
8. οροί και ηλεκτρολύτες
9. θεραπεία με διουρητικά (φουροσεμίδη) για τον ασκίτη