Η νόσος της στοματίτιδας

Σύντομη περιγραφή - ορισμός

Στοματίτιδα είναι η φλεγμονή του στοματικού βλεννογόνου, που μπορεί να οφείλεται τόσο σε γενικευμένα νοσήματα, όσο και σε διάφορους βλαπτικούς παράγοντες που δρουν τοπικά.

Παθογένεια

Από τα γενικευμένα νοσήματα, βλάβη του στοματικού βλεννογόνου μπορούν να προκαλέσουν το ουραιμικό σύνδρομο, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι αιματολογικές διαταραχές (έλλειψη βιταμίνης Κ), η έλλειψη νιασίνης από την τροφή, τα βαρέα μέταλλα (θάλιο), αυτοάνοσα νοσήματα (πέμφιγγας) και τυχόν ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος (λευχαιμία, AIDS γάτας). Από τους τοπικούς παράγοντες που έχουν προκληθεί από λοιμώδη νοσήματα (νόσος του Carre, FELV, FIV, ρινοτραχειίτιδα, καλυκοϊωση, πανλευκοπενία, μυκητιάσεις από Candida, Nocardia, Actinomyces), χημικές ουσίες (αλκάλεα, οξέα, απορρυπαντικά), ηλεκτρικό ρεύμα, ορισμένα φυτά και οι κάμπιες.

Πρόληψη

Λόγω της ποικιλίας των αιτίων που προκαλούν στοματίτιδα, η πρόληψη αφορά σε καθένα από τα προηγούμενα αίτια θα πρέπει να δίνεται η ανάλογη προσοχή.

Κλινική εικόνα

Τα μικρά ζώα που πάσχουν από στοματίτιδα, παρουσιάζουν ανορεξία, πόνο κατά τη μάσηση, σιελόρροια, κατάπτωση, πυρετό, έλκη στο στοματικό βλεννογόνο και αλλαγές στο χρώμα του βλεννογόνου. Επίσης μπορεί να συνυπάρχουν ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα.

Διάγνωση

Στηρίζεται στο ιστορικό, στην κλινική εξέταση και επισκόπηση, εξετάσεις αίματος (ουρία κρεατινίνη, γλυκόζη, ανεύρεση LE κυττάρων και αντιπυρηνικών αντισωμάτων, λευκοκυτταρικός τύπος). Στοιχεία μπορεί να δώσει η κυτταρολογική εξέταση, οι καλλιέργειες και η βιοψία.

Αντιμετώπιση

Συνιστούνται τροφές μαλακής σύστασης ή υδαρείς και σε πλήρη αδυναμία λήψης τροφής γίνονται οροί. Χρησιμοποιούνται αντισηπτικά διαλύματα, μπορεί να γίνει χειρουργικός καθαρισμός ή και εξαγωγή ξένων σωμάτων, αντιβιοτικά (αμπισιλίνη, κεφαλοσπορίνες) και αντιμυκητιακά (κετοκοναζόλη). Σε περίπτωση λήψης οξέων, χορηγούμε διττανθρακικό νάτριο και σε περίπτωση λήψης αλκάλεων χορηγούμε λεμονάδα.

Μπορείτε να κάνετε λήψη του άρθρου εδώ.